Deze week maakte ik een wandeling dicht bij huis. Sterker nog, ik maakte een wandeling in mijn eigen huis. Met een makelaar. In deze oververhitte woningmarkt gaat het huis zichzelf heus wel verkopen, daar is weinig marketing voor nodig. Toch was de makelaar op zoek naar unieke eigenschappen en verrassende elementen om het huis zo goed mogelijk op te kaart te kunnen zetten.
Het was een bijzondere wandeling. Ik dacht mijn huis aardig goed te kennen maar andere ogen zien toch weer andere dingen. Zoals de achterstallige klusjes die ik zelf al verdrongen had: dat ene plintje wat verdwenen is, het muurtje dat wacht op een likje verf en de trapleuning op zolder die al 5 jaar niet meer aan de muur zit. Veel interessanter waren de positief verrassende elementen die ze zag. Het vele groen dat je ziet als je vanaf de bank naar buiten kijkt. Ja inderdaad, nu ze het zegt, eigenlijk best mooi. De grote raampartijen op zolder, ideaal voor een atelier of studio. Nooit aan gedacht. En de voor ons vanzelfsprekende slaapkamers, waar we de meeste tijd in doorbrengen, bleken toch verrassend ruim te zijn voor stadse begrippen.
Ik kon het niet laten om die dag weer even verliefd te worden op mijn eigen huis, alsof ik er weer voor het eerst kwam. De manier waarop de makelaar naar mijn huis keek heeft ook mijn eigen blik op deze alledaagse plek weer scherpgesteld. Blinde vlekken werden onthuld, zowel qua achterstallig onderhoud als qua vergeten pareltjes.
De ogen van een ander leren je anders kijken naar wat voor jou alledaagse routine is. Ze leren je herwaarderen wat van waarde is en ze laten je valkuilen zien waar je blind voor geworden bent. Dit principe wordt op veel plekken toegepast, bijvoorbeeld op de werkvloer door middel van zogenaamde 360-graden-feedback. Door mensen in je directe werkomgeving te vragen om te delen hoe ze jou zien functioneren krijg je een gebalanceerd en vaak verrassend beeld. Het zijn hierbij niet zozeer de valkuilen maar juist de sterke punten die het grootste verrassingseffect sorteren. Je wordt hierdoor misschien niet direct verliefd op jezelf maar het motiveert wel om van een ander te horen wat ze in jou als kracht ervaren.
De ogen van een ander. Je laat ze toe als mijn huis wil verkopen of als de afdeling personeelszaken het van je vraagt. Maar durf je ook een stap persoonlijker te worden? Durf je de ander binnen te laten in het huis van je hart? Wat zouden de ogen van de ander zien als ze daar rondwandelen? Achterstallig onderhoud, vuil en verdriet dat onder de mat geveegd is? Of verborgen pareltjes, door jezelf al lang vergeten? Bedekt onder de routine en afleiding van alledag.
Wie zou die ander voor jou zijn? Een bekende of juist een neutraal persoon? Of de Ander met een hoofdletter, mocht die voor jou bestaan? Het is spannend om de deur naar je hart te openen. Het vraagt om moed maar het kan zoveel opleveren. Wie weet word je weer verliefd op jezelf, in de niet-narcistische betekenis van het woord. Ga je jezelf weer waarderen. Omdat je het waard bent.