Sommige Bijbelverhalen zijn echte evergreens. Ze komen vaak voorbij in preken en zijn populair in kinderbijbels. De verhalen van Abraham, Mozes en de grote Profeten. De gelijkenissen van Jezus en de overbekende verhalen rond Kerst en Pasen.
Wat mij verbaast is dat dit soort overbekende verhalen kunnen blijven verrassen. Omdat er opeens iets opvalt waar ik voorheen altijd overheen gelezen heb. Of omdat iets me raakt dat niet eerder raakte. Soms komt het ook voor dat ik een beeld van een verhaal heb dat eigenlijk heel anders in de Bijbel staat. Voor mij het bewijs dat die eeuwenoude verhalen geen dode letters zijn maar verhalen van vlees en bloed die met mij in gesprek willen blijven.
Het is een leuke oefening om tijdens een wandeling samen zo’n overbekend verhaal te bespreken. Bijvoorbeed het verhaal over de vijf broden en de twee vissen uit Matteüs 14:13-21. Tijdens de wandeling kun je de volgende stappen doorlopen:
- Probeer het verhaal in je hoofd af te spelen, zonder dat je het van tevoren gelezen hebt. Wat gebeurt er en wie spelen er een rol? Wat spreekt je aan en waar plaats je vraagtekens?
- Lees vervolgens het verhaal aandachtig op een rustige plek. Samen hardop of ieder voor zich.
- Wissel je leeservaringen met elkaar uit: Wat valt er nu op? Lees je nieuwe dingen of loopt het verhaal anders dan dat je in je hoofd had?
Ik ben er van overtuigd dat je met deze oefening onverwachte accenten in het verhaal zult ontdekken. Verrassingen waar je vervolgens weer mee verder kunt. Waarom is dit niet eerder opgevallen?